Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

"Ταξίδι...στο χρόνο μου"


Να δω απο μακριά εκείνο το κορίτσι
που όταν έβρεχε, πέταγε τη τσάντα
του σχολείου και το μπουφάν σε μια άκρη,
άνοιγε τα χέρια και κοίταγε τον ουρανο...
που έκλαιγε..
Να μη χάσει..ούτε ενα δάκρυ!
Να παρακολουθήσω εκείνη τη παρέα
που με κάθε ευκαιρία ξάπλωνε στο χορτάρι
και μέτραγε... τα σύννεφα!
Να μοιράζονται σκέψεις,όνειρα,απορίες και παράπονα.
Α!Και να τραγουδούν ανα διαστήματα.
Να ακούσω τα γέλια εκείνα τα κοροιδευτικά..
στα λόγια τα πολλά και τα μεγάλα!
Όλη η ζωή μπροστά τους,όλος ο κόσμος δικός τους.
Τόση δύναμη,τόση θέληση,τόση σιγουριά.τόσο θάρρος!
Τα εμπόδια θα τους δυσκόλευαν, θα τους καθυστερούσαν
αλλά δε θα τους σταματούσαν..με τίποτα!!!!
Ποιος ήταν ο σκοπός...ποιο ήταν το όνειρο??
Δεν έχουν την απάντηση.ή μάλλον..δεν είχαν την απάντηση.
Αυτό όμως,δεν ήταν λόγος για να σταματήσουν
τα γέλια και τα τραγούδια!!!
Ο σκοπός και το όνειρο ήταν...
να ψάξουν μέσα τους,να ανακαλύψουν τον εαυτό τους.
Να βρούνε όλα όσα δεν έβρισκαν "οι άλλοι"!
Να γίνουνε καλύτεροι άνθρωποι...
Να είναι προετοιμασμένοι ώστε όταν έρθει εκείνη η ώρα,
η αναπόφευκτη,που περνάει μπροστά απο τα μάτια σου
η ζωή σου σα διαφημιστικό τανίας στα προσεχώς, να νιώσουν
χαρά,ηρεμία,γαλήνη και ίσως..μια γλυκειά ανακούφιση!
Γιατί δε πρόδωσαν ποτέ τα όνειρα τους,γιατί τα βρήκαν
με τον εαυτό τους,γιατί υποστήριξαν τα πιστεύω τους,
γιατί σεβάστηκαν πρώτα απ' ολα τον ίδιο τους τον εαυτό
και μετά όλους τους υπόλοιπους...
Γιατί...δεν ήταν "οι άλλοι"...
Αυτό το ταξίδι θα ήθελα να κάνω!
Το μοναδικό ταξίδι που..δε θα πραγματοποιηθεί ποτε!
Όταν θα "παίξει" λοιπόν το διαφημιστικό της ζωής μου
θα ξέρω,θα είμαι χαρούμενη γιατί έγινα..
οσο το δυνατόν καλύτερος
άνθρωπος μπορούσα να γίνω.Το πάλεψα!
Εξακολουθώ να μην είμαι απο τους "άλλους"...
Δε ξέρω αν θα σώσω τη ψυχή μου..
ας σώσω εμένα...τουλάχιστον!
Θα είναι τιμή μου και χαρά μου που κατάφερα έστω..
και αυτό το τόσο λίγο...
Απο το ....τίποτα?????

"Ταξίδι...
στο χρόνο μου"

© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου